by Jorgen Randers
Published: 1997
این کتاب، یک کتاب تئوریک، فنی و عمیق است که به عنوان ستون فقرات دانش دینامیک سیستمها محسوب میشود و یک مرجع کلاسیک و پایهای است. در این کتاب، روش پویایی سیستمها به عنوان یک چارچوب برای درک و مدلسازی رفتار سیستمهای پیچیده در طول زمان معرفی میشود و به چگونگی ساخت مدلهای پویایی سیستم میپردازد و در مورد انتخاب مسئلهای که نتایج جالبی به همراه داشته باشد، مواردی که باید در مدل گنجانده شوند و مواردی که باید حذف شوند، میزان مطلوب جزئیات، انتخاب مقادیر پارامترها، دانستن اینکه آیا مدل «خوب» است یا خیر و نحوه جالب توجه کردن مدل برای دیگران، توصیههای عملی ارائه میدهند. این کتاب یکی از چند کتاب اصلی در زمینه پویایی سیستم است که هر دانشجو و متخصص پویایی سیستم باید با آن آشنا باشد و برای کسانی که میخواهند فراتر از رسم چند نمودار حلقه علیتی رفته و درک کنند که چگونه یک مدل کمی ساخته میشود، چگونه آزمون میشود و چگونه میتوان از آن برای درک ریشهای مسائل پیچیده استفاده کرد، ضروری است
این کتاب از گردآوری مقالات پیشرفته تشکیل شده است و از اصول بنیادین رویکرد پویاییسیستم شروع میشود، به روشهای ترسیم اولیه و سپس ساختِ دقیق مدلهای کامپیوتری میرسد، و در نهایت به راههای بهکارگیری این مدلها و مسائل مربوط به اجرای آنها میپردازد. این کتاب شامل جداول و نمودارهای متعدد و همچنین یک نمایه است
ساختار کتاب از یک مقدمه و شش بخش تشکیل شده که در مجموع ۱۴ فصل را در بر میگیرد
بخش اول: پارادایم – شامل دو مقاله است که به موضع شناخت پویاییسیستم به عنوان یک روش تحقیق میپردازد و آن را با رویکرد اقتصادسنجی مقایسه میکند
بخش دوم: اصول کاربردی – سه نویسنده در این بخش نشان میدهند که چگونه میتوان از این ایدهها برای درک پدیدههای دنیای واقعی استفاده کرد
بخش سوم: مفهومپردازی – به دشواریهای عبور از پیچیدگی سیستم تحت مطالعه و ورود به دنیای ایدههای پویاییسیستم برای ترسیم یک مدل اولیه میپردازد؛ مدلی که از بازخورد برای کاوش در رفتار پویا استفاده میکند
بخش چهارم: صورتبندی – در دو فصل، مراحل لازم برای ایجاد یک مدل شبیهسازی کامپیوتریِ کامل را شرح میدهد که بتوان از آن برای استنتاج دقیق رفتار سیستم استفاده کرد
بخش پنجم: آزمون مدل – به تحلیل حساسیت و دو روش برای انتخاب متغیرهای مناسب برای گنجاندن در مدل اختصاص دارد
بخش ششم: اجرا – شامل سه مقاله است که تجربیات مختلفی از تعامل با گروههای ذینفع در سازمانها را توصیف میکنند تا از مشارکت فعال آنان در مطالعات مدلسازی و در نتیجه، اجرای تغییرات حاصل از فرآیند اطمینان حاصل شود
